Op dinsdagavond 1 augustus kreeg ik een whatsappje van Waterrecreatie Nederland dat de Algerabrug vanaf de volgende dag, tot en met zondag 6 augustus niet bediend wordt. Geen personeel! Voor wie het zich nog herinnert: het was takkenweer. Alleen de echte diehards gaan dan over de Noordzee. Ik zeker niet. Midden in het hoogseizoen, de belangrijke watersportader (maar ook voor de binnenvaart extreem belangrijk) tussen het IJsselmeer en de Delta en verder wordt afgesloten. Met recht een crisis!
Theo Huisman
heeft na 50 jaar zeilen in 2023 afscheid genomen van het zeiljacht Gannet II.
Hij is actief binnen de commissie vaarbelangen van De Toerzeilers en heeft in die rol contacten met betrokken overheden en belangenclubs.
Als individu, maar ook als vereniging, ook in samenwerkingsverband, voel je je dan overvallen. RijksWaterStaat! Zo’n groot en anoniem lichaam, wat kan je doen? Als lid van de commissie Vaarbelangen van de Ned. Ver. van Toerzeilers leer je de wegen kennen en vooral dat samenwerking van de recreatieverenigingen je sterker maakt en mogelijkheden biedt.
Staande mast route
De Algerabrug is een onderdeel van de staande mast route van Breskens naar Delfzijl. Daarvoor is een routeconvenant getekend door alle beheerders (provincies, RWS, ProRail, Waterschappen, gemeenten) langs deze route, die beloven de vaarweg open te houden voor de hoge scheepvaart (namelijk ook voor de binnenvaart). Als gebruiker zijn wij de bestaansreden voor dit convenant.
Overleg met betrokken partijen
Dus naar aanleiding van deze calamiteit, heb ik nog diezelfde avond contact gezocht met de direct betrokkenen (het Watersport Verbond, Hiswa-Recron, Verbond van Motorbootsportverenigingen en Waterrecreatie Nederland). Een brief (e-mail) op poten is dan de eerste gedachte. Dat is heerlijk om stoom af te blazen; het levert niets op. Want, ik vind dat wij als direct betrokken watersporters bij deze kunstwerken ook moeten zien wat kan en haalbaar is. De bedienaars van de kunstwerken idem. In de praktijk zie je nog wel eens wat anders gebeuren dan op papier is afgesproken. Die brief is er woensdagavond uitgegaan. Overigens liet ook de provincie Zuid-Holland zich als medeondertekenaar van het convenant niet onbetuigd.
Stoom afblazen en alternatieven
Dus onze reactie was niet alleen stoom afblazen, maar ook zoeken naar alternatieven. Dat wil zeggen, RWS informeer ons tijdig en vraag ons als gebruikers wat wij zien als alternatieven. De calamiteit is er. En ons werd duidelijk dat dit geen vermijdbare zaak was. Maar welke oplossingen zie je. Die zijn beperkt. Desondanks gaven wij enkele voorzetten voor minimale bediening die een doorgang van Dordrecht naar Amsterdam v.v. van 24 uur mogelijk maakt.
Noodoplossing
Uiteindelijk vond RWS toch een noodoplossing en kon de bediening vanaf donderdag weer deels gestart worden. Niet geheel naar onze zin, maar soms moet je maar accepteren wat kennelijk haalbaar is.
Nieuwe protocollen
Mede ook naar aanleiding van het gerommel bij de Krammersluizen met RWS afgesproken dat er gewerkt gaat worden aan het opstellen van protocollen (what if …) en zal de waterrecreatiesector eerder betrokken worden bij soortgelijke incidenten. Gelet op de leeftijd van vele kunstwerken zijn verdere problemen niet vermijdbaar.
De kop in het AD van 4 augustus zal hopelijk niet vaak meer voorkomen. Het drukt wel het gevoel uit dat we allen voelden bij deze calamiteit.